گرفتگی عضلات کمر و احساس درد شدید می تواند به دلیل یا آسیب به اعصاب، رباط ها و یا ماهیچه های کمر، ایجاد شود.  احساس درد در قسمت های پایین کمر ممکن است به دلیل آسیب عضلات و یا رباط های این بخش باشد. اگرچه ممکن است به نظر برشد که کشیدگی و گرفتگی یک عضله از جمله عضلات کمر آسیب مهمی نیست اما به دلیل اینکه این عارضه در نزدیکی ریشه های عصبی نخاعی رخ می دهد می تواند منجر به بروز درد شدیدی در کمر شود که تنها ممکن است به پاها نیز منتشر شود.
درد ناشی از گرفتگی عضلات کمر در برخی موارد به حدی شدید است که فرد به تصور مشکلات جدی تر همچون درد سیاتیک یا بیرون زدگی دیسک کمر سریعا به متخصص و جراح ستون فقرات مراجعه می کند.

گرفتگی عضلات کمر

گرفتگی عضلات کمر

گرفتگی عضلات کمر نوعی واکنش انقباضی درد عضلات پشت و مخصوصا کمر می باشد. گرفتگی عضلات و اسپاسم عضلات کمر ممکن است بر اثر تحریک یا آسیب به اعصاب، رباط ها یا ماهیچه های کمر ایجاد گردد. اسپاسم و گرفتگی عضلات به انقباض های غیرارادی و خود به خود یک عضله می گویند و زمانی رخ میدهد که عضله به طور ناگهانی درگیر شود. عموما اسپاسم عضلانی شامل بخشی از عضله یا یک عضله می باشد که در برخی موارد ممکن است عضلات متعددی را درگیر نماید. اسپاسم عضلانی عموما چند ثانیه تا 15 دقیقه یا بیشتر ممکن است زمان ببرد. درد ناشی از اسپاسم عضلانی میتواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد. این در حالی است که برخی از گرفتگی عضلات ممکن است فعالیت بدنی را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم گرفتگی عضلات کمر

  • کمردرد ناگهانی که در زمان هل دادن، کشیدن یا چرخیدن ایجاد میشود.
  • عضله آسیب دیده در هنگام لمس به نظر سفت تر از حالت نرمال به نظر می رسد.
  • عضله آسیب دیده به وضوح از شکل طبیعی میفتد.
  • ممکن است عضله آسیب دیده بلرزد
  • درد عضلانی ممکن است برای روزهای بعد از اسپاسم نیز طول بکشد.
  • کبودی و خونمردگی
  • ناتوانی در انجام فعالیت ها
  • ناتوانی در خم و راست شدن

اگر فردی دچار گرفتگی و اسپاسم عضلانی شود و به فعالیت خود ادامه دهد ممکن است منجر به خونریزی عضلات باعث کشیده شدن تاندون ها و ماهیچه ها شود و فرد دیگر قادر به ادامه فعالیت نباشد. 

دلایل و عوامل خطر

هر عاملی که سبب تحت فشار قرار گرفتن یا وارد شدن انرژی زیاد به عضلات کمر شود در بروز این عارضه نقش دارد که شایع ترین این عوامل عبارتند از :

  • بلند کردن و حمل اجسام سنگین
  • ورزش سنگین بدون آمادگی قبلی
  • چرخش ناگهانی بالا تنه
  • آسیب های ورزشی
  • حرکات ناگهانی ستون فقرات
  • شکستگی مهره ها به دلیل پوکی استخوان
  • آسیب عصب سیاتیک
  • تنگی کانال نخاعی
  • آرتروز ستون فقرات
  • پارگی رباط ها
  • عفونت مهره ها
  • تومور های نخاعی
  • بیرون زدگی دیسک کمر

علت های اصلی اسپاسم و گرفتگی عضلانی در کمر

اسپاسم عضلانی ممکن است در هر زمانی اتفاق بیفتد. از علت های اصلی اسپاسم عضلانی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

فشار عضلانی یا آسیب

اسپاسم و گرفتگی عضلات کمر ممکن است به علت بلند کردن اشیا سنگین و انجام ورزش های ناگهانی و تکراری رخ دهد که منجر به فشار یا آسیب به بافت کمر ، از جمله عضلات ، رباط ها و تاندون ها شود. 

عضلات ضعیف

ماهیچه ها و عضلات ضعیف راحت تر آسیب می بیند و میتواند منجر به اسپاسم عضلانی در کمر شود. 

مسائل اساسی با آناتومی ستون فقرات

اگر اسپاسم ناحیه کمر به طور متناوب در کمر  شما اتفاق بیفتد ممکن است خبر از مشکلی در ستون فقرات شما بدهد. این مسائل میتواند شامل دیسک فتق، تنگی مجرای ستون فقرات، آرتریت و دیسک دژنراتیو باشد. 

ورزش های مرتبط با گرفتگی عضلات

ورزشکاران تفریحی و رقابتی عموما گرفتگی عضلات کمر را تجربه می کنند که عموما این گرفتگی عضلات کمر در طول یا بعد از تمرین در افراد سالم که مشکل پزشکی ندارند اتفاق میفتد.

کمبود آب و عدم تعادل الکترولینی

ورزش مخصوصا اگر هوا گرم و مرطوب باشد میتواند منجر به کم آبی و گرفتگی عضلات شود. عدم تعادل منیزیم یا پتاسیم نیز میتواند منجر به اسپاسم عضلانی شود. از علت های عدم تعادل الکترولیتی میتوان به کار زیاد بدون آبرسانی درست به بدن، شروع شدن چرخه قاعدگی، داشتن رژیم غذایی ناسالم .

درمان گرفتگی عضلات کمر

درمان گرفتگی عضلات کمر

خوشبختانه در بسیاری از موارد این عارضه طی چند روز بطور خودبخود و یا با انجام اقدامات ساده همچون گرم کردن ، تمرینات ورزشی و فیزیوتراپی بهبود می یابد. در صورتی که درد و مشکلات ناشی از گرفتگی عضلات بهبود نیافت مراجعه به متخصص و جراح ستون فقرات ضروری است تا مشکل زمینه ای شناسایی و درمان شود.

توقف فعالیت

در صورتی که در حین کار دچار گرفتگی عضلات کمر شدید، باید هر گونه فعالیتی که منجر به این گرفتگی شده است را باید متوقف نمایید. میتوانید برای درمان اسپاسم عضلات کمر محل را ماساژ دهید. 

استراحت

استراحت برای درمان گرفتگی عضلات و بهبود بسیار موثر است. در صورتی که گرفتگی عضلات کمر را تجربه کردید بهتر است 2 یا 3 روز استراحت کنید. در طول این دوره نیز باید حتما کمی پیاده روی کنید زیرا در غیر این صورت عضلات ممکن است خشک و سفت شوند.

کمپرس سرد و کمپرس گرم

بعد از گرفتگی عضلات کمر استفاده از کمپرس آب سرد میتواند به درمان گرفتگی عضلات کمر و برطرف کردن علائم آن در اولین گرفتگی کمک کند. توصیه میشود در روزهای اول باید هر دو ساعت 15 دقیقه از کمپرس سرد استفاده کنید. کمپرس گرم نیز می تواند به شل شدن عضلات کمک کند. بهتر است کمپرس گرم بعد از کمپرس سرد استفاده شود. البته دوش آب گرم نیز میتواند بسیار موثر باشد. 
ممکن است در برخی از افراد گرما منجر به افزایش درد در فرد شود. در صورتی که این اتفاق بیفتد باید این روش را متوقف نمایید و فقط از کمپرس سرد استفاده نمایید. 

پاهای خود را بالا ببرید

برای درمانی گرفتگی عضلات کمر میتوانید پاهای خود را بالا ببرید. روی یک تخت سفت دراز بکشید و پاهای خود را بر روی صندلی قرار دهید. به صورتی که زانو ها 90 درجه خم شده باشند.

تکنیک های آرام سازی خود

میتوانید حواس خود را پرت کنید، به خود آرامش دهید و نفس عمیق بکشید که مجموعه این کارها می تواند به کاهش سفتی عضلات و کاهش درد کمک کند. از جمله تکنیک های آرام سازی خود میتوان به صحبت کردن با یک فرد عزیز، تماشای یک برنامه ی تلویزیونی، مطالعه و یا مدیتیشن اشاره کرد.

نرمش ملایم

فرد نباید هیچگاه در زمان گرفتگی عضلات کمر خود ورزش کند. بهتر است نرمش های ملایم صورت بگیرد:

  • در صورتی که گرفتگی، انقباض یا ناراحتی ای در ناحیه کمر خود احساس می کنید بهتر است با کمر صاف قدم بزنید و زانوهای خود را بیش از حد معمول بالا بیاورید. میتوانید با بالا بردن بازوها به بالای سر خود به آرامی عضلات پشتی خود را بکشید. از 10 تا 5 بشمرید و 10 بار تمرین خود را تکرار کنید. میتوانید روزانه 3 الی 4 بار این تمرین را انجام دهید. 
  • بر روی زمین بخوابید زانوهای خود را خم کنید و کف پاهای خود را برروی زمین قرار دهید. با احتیاط  زانوهای خود را به سمت سینه خود بکشید و 10 ثانیه نگهدارید. می توانید این کار را با پای دیگر خود نیز انجام دهید. روزی 2 الی 3 بار هر بار می توانید 5 الی 10 مرتبه این کار را تکرار کنید. اگر در حین انجام تمرین درد برخی از نقاط افزایش یافت باید بلافاصله تمرین را متوقف نمایید. 

مصرف دارو

مصرف برخی از داروها مانند NSAIDs (دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی) میتواند عضلات را شل کند و به کاهش التهاب کمک کند. در زمان مصرف آن نباید رانندگی کنید.

فیزیوتراپی

میتوانید با کمک فیزیوتراپیست و روش های شل کردن عضلات، فراصوت و گرم کردن، می توانید گرفتگی ها را از بین ببرند. 

تحریک الکتریکی عصب از روی پوست

TENS یا تحریک الکتریکی عصب از روی پوست است که میتوانید با قرار دادن پدهایی بر روی سطح پوست درد ناشی از گرفتگی ها در برخی افراد را کنترل کنید. این روش مشابه طب سوزنی است که با تحریک عصب میتواند به تغییر در نحوه رسیدن پیام درد به مغز کمک کند و درد را کاهش دهد. 

تزریق کورتیزون و اوزون

تزریق کورتیزون میتواند به از بین بردن درد تا چند ماه کمک کند.
تزریق اوزن نیز میتواند باعث رسیدن مستقیم اکسیژن فعال (مخلوط اکسیژن و اوزون –O3) به بافت آسیب دیده شود. این روش درمان کم تهاجمی منجر به رسیدن مستقیم آثار بازسازی کننده و ضدالتهاب اوزون به بافت ملتهب خواهد شد. 

ماساژ برای درمان گرفتگی عضلات کمر

انواع ماساژ مورد استفاده برای کاهش گرفتگی عضلات کمر شامل ماساژ بافت عمیق، ماساژ درمانی و ماساژ سوئدی می باشد.

  • ماساژ بافت عمیق : ماساژ بافت عمیق میتواند به کاهش گرفتگی عضلانی کمک می کند. ماساژ بافت عمیق میتواند با از بین بردن تراکم و انباشته شدن تنش، گرفتگی عضلات را کاهش دهد.
  • ماساژ درمانی : اسپاسم و گرفتگی عضلانی را میتوانید از طریق ماساژ درمانی کاهش دهید. ماساژ درمانی بر روی دستکاری عضلات تمرکز دارد. ماساژ درمانی با کشش عضلات، افزایش مایع لنفاوی و ریلکسیشن میتواند خستگی عضلات را برطرف کند.
  • ماساژ سوئدی :  ماساژ سوئدی برای کاهش گرفتگی ماهیچه ها استفاده میشود. ماساژ سوئدی میتواند با ایجاد اصطکاک بین پوست و انگشتان ، گردش خون در ناحیه ی تحت درمان را افزایش میدهد.

طب سوزنی

طب سوزنی به عمل قرار دادن سوزن های نازک در پوست برای درمان بیماری ها گفته میشود. 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید ؟

اگر هر یک از شرایط زیر را دارید باید سریعا به پزشک مراجعه نمایید:

  • اگر از درمان های خانگی خشکی کمر استفاده کردید و موثر نبوده است. 
  • گرفتگی یا درد به صورت گاه و بی گاه در عضلات کمر احساس می کنید. 
  • درد بخاطر وارد شدن، ضربه یا افتادن فرد ایجاد شده باشد.
  • ضعف، عرق کردن، درد شکم، تب، استفراغ یا حالت تهوع مواجه شدید
  • بی حسی یا درد پا، ران، ناحیه مقعد یا نواحی اطراف آن
  • کاهش وزن غیر قابل توجیه
  • اگر درد برای مدت زمان بیش از 2 هفته دوام داشته باشد یا مقدار آن شدید یا یکنواخت باشد. 
  • اگر سابقه پزشکی مانند ابتلا به بیماری هایی مثل اعتیاد به مواد مخدر، سرطان یا پوکی استخوان داشته باشید.

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

instagram logo call button