علائم سرطان ستون فقرات بسیار متفاوت است، از مشکل در ادرار کردن تا مسائل مربوط به کنترل و ضعف عصب و عضله. عواملی مانند نوع تومور نخاعی (خواه تومور مهره ای باشد یا تومور نخاع)، همچنین اندازه آن و سن بیمار و سابقه سلامت کلی ممکن است بر روی زمان بروز علائم تأثیر بگذارد. علائم سرطان ستون فقرات ممکن است بسیار کند ظاهر شوند. گاهی اوقات، آنها به سرعت، حتی در طی چند ساعت یا چند روز، رخ می‌دهند. تومورهای متاستاتیک ستون فقرات که از محل دیگری در بدن مانند پروستات یا کلیه ها به ستون فقرات گسترش یافته اند، اغلب به سرعت پیشرفت می کنند.
علائم و نشانه های تومورهای ستون فقرات چیست؟
- کمردرد و یا گردن درد، بازو و یا پا
- ضعف یا بی‌حسی عضلانی در بازوها یا پاها
- مشکل در راه‌رفتن
- ازدست‌دادن حس عمومی
- مشکل در دفع ادرار (بی‌اختیاری)
- تغییر در عادات روده (احتباس)
- فلج به درجات مختلف
- ناهنجاری‌های ستون فقرات
- درد یا مشکل در ایستادن
بارزترین علامت سرطان ستون فقرات درد است. درد ممکن است از حضور تومور در ستون فقرات، فشار بر انتهای عصبی حساس یا ایجاد بی‌ثباتی ستون فقرات ناشی شود. هنگامی که ستون فقرات به‌درستی ردیف نشده باشد، علائم فیزیکی قابل‌توجه دیگری ممکن است ایجاد شود (مانند تغییر در وضعیت بدن، کیفوز یا قوز پشت).
هنگامی که تومور به طناب نخاعی فشار می‌آورد، علائم ممکن است با بی‌حسی یا گزگز در بازوها یا پاها شروع شود. در مرحله بعد، بیماران ممکن است دچار کلافه‌گی، ندانستن پاهایشان و مشکل در دکمه‌ها یا کلیدها شوند. با پیشرفت بیماری، علائم سرطان ستون فقرات ممکن است شامل ضعف، ناتوانی در حرکت‌دادن پاها و در نهایت فلج شود.
ستون فقرات
ستون فقرات از طناب نخاعی و مهره های نخاعی تشکیل شده است. نخاع مجموعه‌ای از اعصاب است که سیگنال‌هایی را از مغز به بقیه بدن می‌فرستد یا سیگنال‌هایی را از بدن به مغز منتقل می‌کند. مهره های نخاعی استخوان‌هایی هستند که ستون فقرات را تشکیل می‌دهند که از طناب در برابر آسیب محافظت می‌کند. مایع مغزی نخاعی (CSF) فضای بین نخاع و استخوان‌های نخاعی را محافظت می‌کند. نخاع و مغز شما سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می‌دهند که مرکز اصلی کنترل بدن شما است.
نخاع از چند نوع بافت ساخته شده است:
سلول‌های عصبی سلول‌های انتقال دهنده سیگنال هستند و به ندرت تومور تشکیل می‌دهند. بااین‌حال، تومورها ممکن است به سلول‌های عصبی فشار وارد کنند و به آنها آسیب بزنند یا از بین ببرند.
سلول‌های گلیال از سلول‌های عصبی حمایت می کنند. آنها اعصاب را در صورت آسیب دیدگی ترمیم می کنند و با عایق کردن آنها با ماده ای چرب به نام میلین از سیگنال های آنها محافظت می کنند. اگر اعصاب مانند یک سیم مسی هستند و سیگنال های الکتریکی را هدایت می کنند، سلول‌های گلیال مانند پوشش لاستیکی اطراف سیم هستند. تومورها بیشتر در سلول‌های گلیال شروع می‌شوند.
سلول‌های نوتوکورد به رشد ستون فقرات قبل از تولد کمک می کنند و به طور معمول در بزرگسالان یافت نمی شوند.
مننژها بافت‌هایی هستند که نخاع و مغز را می پوشانند. یکی از لایه‌های داخل مننژها، دورا نامیده می‌شود. سرطان‌ها نیز ممکن است از اینجا شروع شوند. تومور ممکن است در ستون فقرات ایجاد شود یا از جای دیگر به ستون فقرات گسترش یابد.
تومورهای ستون فقرات
انواع تومورهای ستون فقرات به شرح زیر است:
تومورهای داخل دورال – اکسترامدولاری:
این تومورها از لایه سخت شامه بافت پوشاننده نخاع شروع می‌شوند. آنها تمایل دارند وقتی اعصاب بزرگتر می‌شوند، آنها را فشرده کنند. اگرچه بسیاری از آنها خوش‌خیم (غیر سرطانی) هستند، برخی ممکن است به‌سختی برداشته شوند و ممکن است عود کنند و برخی ممکن است بعداً بدخیم (سرطانی) شوند. طبق گفته انجمن جراحان مغز و اعصاب آمریکا (AANS) چهل درصد تومورهای ستون فقرات در اینجا یافت می‌شوند .
علائم شامل کمردرد یا دردی است که از طریق اندام‌ها، باسن یا ستون فقرات منتشر می‌شود. این علائم ناشی از فشار دادن تومور به اعصاب یا استخوان‌های اطراف آن است.
احتمال ابتلای زنان به آنها کمی بیشتر است، احتمالاً به دلیل تغییرات هورمونی که خطر تومور در این ناحیه را افزایش می‌دهد. پرتوهای یونیزان در دوران کودکی خطر تومورهای داخل دورال – اکسترامدولاری را افزایش می‌دهد. همچنین نشان‌داده‌شده است که چاقی، مصرف تنباکو و هورمون بیش از حد خطر را کمی افزایش می‌دهد.
تومورهای داخل مدولاری:
این تومورها در داخل دسته اعصاب تشکیل‌دهنده نخاع، معمولاً در سلول‌های گلیال، شروع می‌شوند. آنها معمولاً خوش‌خیم هستند، اما ممکن است پس از برداشتن عود کنند. طبق AANS ، تومورهای ستون فقرات در حدود 5 درصد مواقع در اینجا رخ می‌دهند. یک بیماری ارثی به نام نوروفیبروماتوز نوع 2 خطر ابتلا به تومورهای سلول گلیال را افزایش می‌دهد.
علائم تومور در اینجا شامل بی‌حسی، ضعف در اندام‌ها یا ناتوانی در حرکت اندام است. تومورهای ستون فقرات به‌طورکلی ممکن است باعث ایجاد کمردردی شوند که با آسیب ارتباطی ندارد و در هنگام درازکشیدن بدتر می‌شود. برداشتن جراحی مناسب‌ترین فرصت را برای درمان این تومورها فراهم می‌کند.
تومورهای اکسترادورال:
این نوع تومور، اغلب در استخوان‌ها قرار دارند، حدود 55 درصد از تومورهای ستون فقرات را تشکیل می‌دهند. سرطان سینه، ریه، پروستات، کلیه، دستگاه گوارش و تیروئید معمولاً حتی در مراحل اولیه بیماری به ستون فقرات متاستاز می‌دهد.
علائم این تومورها مشابه تومورهای اینترادورال-اکسترامدولاری است و در نتیجه فشردگی اعصاب نخاعی ایجاد می‌شود. درد ممکن است موضعی باشد یا ممکن است از طریق اندام‌ها تابش کند، و ممکن است بی‌حسی یا ضعف در اندام‌ها احساس شود.
در صورت امکان، درمان جراحی برای برداشتن تومور ترجیح داده می‌شود. همچنین ممکن است از پرتودرمانی و شیمی‌درمانی برای کوچک کردن تومور استفاده شود. تومورهای متاستاتیک ممکن است متفاوت از تومورهای اولیه در این محل درمان شوند.
هنگامی که سرطان گسترش می‌یابد، اغلب بر ستون فقرات تأثیر می‌گذارد. طبق جراحان اعصاب آمریکا AANS تخمین زده می‌شود که در حدود 30 تا 70 درصد از بیماران سرطانی متاستاز به ستون فقرات می‌رسد.
تومورهای خوش‌خیم ستون فقرات
در بسیاری از موارد، تومورهای خوش‌خیم بعید است که آسیبی ایجاد کنند. بااین‌حال، یک تومور خوش‌خیم در مغز یا نخاع می‌تواند عوارض تهدیدکننده زندگی ایجاد کند، حتی اگر سرطان نباشد.
تومورهای سرطانی خطرناک هستند زیرا به بافت های دیگر گسترش می یابند، به سرعت رشد می کنند و ممکن است عود کنند. تومورهای خوش‌خیم به ندرت به بافت های دیگر گسترش می یابند، اما ممکن است پس از برداشتن دوباره عود کنند. تومورهای خوش‌خیم ممکن است بسیاری از علائم مشابه بافت‌های سرطانی را ایجاد کنند. تومورهای خوش‌خیم معمولاً با جراحی درمان می‌شوند.
تومورهای اولیه ستون فقرات
به‌طورکلی، سرطان اولیه ستون فقرات (سرطانی که منشا آن ستون فقرات است) نسبتاً نادر است. بااین‌حال، انواع مختلفی از سرطان می‌توانند در استخوان‌ها یا در سلول‌های خاص ستون فقرات ایجاد شوند.
این سرطان‌ها در نخاع اغلب علل ناشناخته‌ای دارند، اگرچه برخی ممکن است ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد سرطان‌زا (عوامل سرطان‌زا) مانند مواد شیمیایی یا آلاینده‌ها باشند.
استئوسارکوم :
شایع ترین شکل سرطان استخوان، استئوسارکوم است که معمولاً در نزدیکی زانو یا استخوان بازو رخ می‌دهد، اما ممکن است در استخوان‌های ستون فقرات نیز ایجاد شود. ممکن است در هر سنی ایجاد شود اما در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان شایع‌تر است.
کندروسارکوم :
این یک نوع سرطان استخوان است که در هر استخوان دارای غضروف ایجاد می‌شود. خطر ابتلا به این نوع سرطان با افزایش سن افزایش می‌یابد، بنابراین در بزرگسالان شایع‌تر است.
کوردوما :
وقتی سلول‌های نوتوکورد پس از تولد از بین نمی‌روند، ممکن است تومورهایی در ستون فقرات به نام کوردوما ایجاد کنند. این سرطان نادر معمولا در پایه ستون فقرات (کمر) تشکیل می‌شود. این بیماری در مردان دو برابر شایع‌تر است و معمولاً پس از 30 سالگی ایجاد می‌شود.
سارکوم یوینگ :
این دومین شکل شایع سرطان استخوان در دوران کودکی است. این تومورها نسبت به برخی دیگر از سرطان‌های استخوان به تشعشعات واکنش بهتری نشان می‌دهند.
لنفوم :
این سرطان در یک سلول ایمنی به نام لنفوسیت شروع می‌شود. لنفوم های اولیه سیستم عصبی مرکزی (CNS) از مغز و سیستم عصبی مرکزی یا نزدیک آن شروع می‌شود. این سرطان در بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند مبتلایان به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) شایع‌تر است. انواع مختلفی از لنفوم ها وجود دارد و هر کدام چشم انداز و گزینه های درمانی متفاوتی دارند.
مولتیپل میلوما :
این سرطان در یک سلول ایمنی به نام سلول پلاسما شروع می‌شود که به طور معمول در داخل مغز استخوان یافت می‌شود. سرطان باعث سطح غیر طبیعی کلسیم و شمارش خون پایین می‌شود. علائم شامل شکستگی آسان استخوان، کبودی و خونریزی و عفونت ناشی از سیستم ایمنی ضعیف است.
سایر سرطان‌های عصبی
به غیر از تومورهای نخاع یا ستون، سرطان می‌تواند در سایر نواحی سیستم عصبی مرکزی مانند مغز و اعصاب محیطی شروع شود یا به آن گسترش یابد. سرطان اولیه مغز در سلول‌های مغز ایجاد می‌شود. تومورهای مغزی اولیه نادر هستند. سرطان متاستاتیک مغز یا سرطانی که از محل دیگری در بدن به مغز سرایت کرده است، شایع‌تر است.
نظرات کاربران