کیست تارلوف کیسه‌هایی پر از مایع مغزی نخاعی در محل اتصال ریشه عصبی پشتی و گانگلیون هستند که می‌تواند منجر به درد شدید و علائم دیگر شود. این واقعیت که این بیماری نادر تقریباً به اندازه بسیاری از بیماری‌های دژنراتیو ستون فقرات رخ نمی‌دهد و اغلب با علائم مشابه همراه است، تشخیص کیست عصبی را بسیار دشوار می‌کند.
کیست تارلوف چیست؟
کیست تارلوف یا به اصطلاح کیست‌های پری‌نورال/مننژ، کیست‌های غشای عصبی هستند که با مایع مغزی نخاعی پر شده‌اند. آنها از یک علت ناشناخته در ناحیه به اصطلاح گانگلیون ریشه خلفی تشکیل می‌شوند (این جایی است که تکانه‌های دردناک معمولا پردازش می‌شوند). آنها اغلب حاوی بافت ریشه عصبی هستند که می‌توانند در داخل کیست زخم ایجاد کنند، عملکرد آن را تغییر دهند، یا توسط مکانیزم دریچه‌ای به دیوار فشار داده شوند و باعث درد یا نقایص عصبی شوند.
منشأ و علائم کیست تارلوف چیست؟
کیست تارلوف نام خود را از فردی که اولین بار آن را توصیف کرد، پاتولوژیست آمریکایی، اد تارلوف، گرفت که برجستگی‌ها را در طی کالبد شکافی کشف کرد و یافته‌ها را با جزئیات مستند کرد. تارلوف کیست‌ها را یک نوع طبیعی آناتومی انسان می‌دانست و فرض نمی‌کرد که برآمدگی‌ها، که در هر صورت به ندرت رخ می‌دهند، باعث درد می‌شوند. زیرا بسیاری از افراد مبتلا به کیست تارلو از درد شدید رنج می‌برند و کیفیت زندگی آنها به شدت محدود شده است.
کیست‌های تارلوف به دلیل اختلال در شرایط فشار در سیستم مایع فضای مشروب در کانال نخاعی ایجاد می‌شوند. چنین عدم تعادلی می‌تواند ناشی از التهاب مزمن غشای عنکبوتیه باشد که فضای مایع مغزی نخاعی را محکم بسته است. اگر این ملتهب شود، زخم ایجاد می‌شود و اعصاب گیر می‌کنند. در نتیجه جریان مایع مغزی نخاعی مختل می‌شود و باعث می‌شود کیسه‌های پر از مایع در انتهای فضا ایجاد شود. تشخیص معمولاً با اسکن MRI از ستون فقرات کمری انجام می‌شود.
علامتی که بسیاری از مبتلایان آن را توصیف می‌کنند، درد شدید در قسمت تحتانی ستون فقرات است که می‌تواند به دنبالچه، باسن و پاها گسترش یابد. اما همچنین تب، گزگز، پارستزی و ضعف در پاها از جمله شکایات معمولی است.
کیست تارلوف چگونه تشخیص داده می‌شود؟
شرح حال دقیق اولین گام برای درمان موفقیت آمیز است و به دنبال آن یک معاینه رادیولوژیکی دقیق (MRI تصویربرداری تشدید مغناطیسی و تصویربرداری عروقی فوق انتخابی آنژیوگرافی ستون فقرات) انجام می‌شود. این آزمایش یک تصویر دقیق از تغییر جریان خون در اطراف نخاع ایجاد می‌کند و نقطه‌ای که خون شریانی وارد سیستم وریدی می‌شود (نقطه فیستول) را می‌توان به وضوح شناسایی کرد.
نحوه درمان کیست تارلوف
به منظور کمک به افراد آسیب دیده برای داشتن یک زندگی بدون علائم، مهم است که پس از تشخیص کیست تارلوف، مسیر درمانی را انتخاب کنید که بر از بین بردن علت و بازگرداندن تعادل فشار تمرکز دارد. برای این منظور می‌توان از روش‌های جراحی مختلفی استفاده کرد، برای مثال:
- عملیات تخلیه آب مغز از طریق سیستم‌های دریچه‌ای
- بسته شدن فیستول های کیست
- پر کردن حفره‌های ساکروم (استخوان خاجی) با پیوند چربی
- بازسازی استخوانی ساکروم
چرا کیست‌ها ایجاد می‌شوند؟
کیست‌ها می‌توانند مادرزادی و اکتسابی باشند. کیست‌های مادرزادی در نتیجه نقص در رشد بافت‌های جنینی ایجاد می‌شوند. کیست اکتسابی در پس زمینه بیماری‌های التهابی و دژنراتیو ستون فقرات و همچنین آسیب‌ها و بارها ایجاد می‌شود. در غیر این صورت هنوز در مورد تشکیل کیست‌های مفصلی علامت سوال‌های زیادی وجود دارد. بنابراین تشکیل کیست‌های مفصلی به طور کامل شناخته نشده است. علم فرض می‌کند که یک مفصل مهره‌ای فرسوده باعث تکثیر سلولی در کپسول مفصلی خود می‌شود، که سپس مانند یک بالون یعنی کیست مانند به کانال نخاعی برآمده می‌شود و به ریشه‌های عصبی فشار می‌آورد. انحطاط اینگونه آشکار می‌شود: بارگذاری بیش از حد و التهاب مفاصل کوچک می‌تواند منجر به پارگی کپسول مفصلی و ایجاد کیست در کانال نخاعی شود.
نظرات کاربران