میگرن می‌تواند باعث درد شدید ضربان دار یا احساس ضربان نبض، معمولا در یک طرف سر شود. اغلب با حالت تهوع، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا همراه است. حملات میگرن می‌تواند ساعت‌ها تا روزها طول بکشد و درد می‌تواند آنقدر شدید باشد که در فعالیت‌های روزمره تداخل ایجاد کند.
برای برخی افراد، یک علامت هشداردهنده معروف به هاله قبل یا همراه با سردرد اتفاق می‌افتد. هاله می‌تواند شامل اختلالات بینایی، مانند چشمک‌زدن لکه‌های نور یا نقاط کور، یا سایر اختلالات، مانند گزگز در یک طرف صورت یا بازو یا پا و مشکل در گفتار باشد.
داروها می‌توانند به جلوگیری از برخی migraineها کمک کرده و درد آن‌ها را کمتر کنند. داروهای مناسب، همراه با درمان‌های خانگی و تغییر سبک زندگی، ممکن است کمک کنند.
علائم میگرن
میگرن که غالبا از کودکی، نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود، می‌تواند طی چهار مرحله پیش پرودروم، هاله، حمله و پس از پرودرم پیشرفت کند. همه کسانی که میگرن دارند همه مراحل را طی نمی‌کنند.
پرودروم
یک یا دو روز قبل از میگرن، ممکن است متوجه تغییرات ظریفی شوید که migraine را در آینده هشدار می‌دهد، از جمله:
- یبوست
- تغییر حالت، از افسردگی به سرخوشی
- هوس‌های غذایی
- سفتی گردن
- افزایش تشنگی و دفع ادرار
- خمیازه مکرر
هاله
برای برخی از افراد، هاله ممکن است قبل یا هنگام میگرن ایجاد شود. هاله‌ها علائم برگشت پذیر سیستم عصبی هستند. آن‌ها معمولا علائم بینایی هستند، اما می‌توانند اختلالات دیگری را نیز شامل شوند. هر علامت معمولا به تدریج شروع می‌شود، و بین 20 تا 60 دقیقه ادامه دارد. نمونه‌هایی از هاله میگرن عبارتند از:
- پدیده‌های بصری، مانند دیدن اشکال مختلف، لکه‌های روشن یا چشمک زدن نور
- کاهش بینایی
- احساس سوزن و سوزن در بازو یا پا
- ضعف یا بی‌حسی صورت یا یک طرف بدن
- مشکل صحبت کردن
- شنیدن صداها یا موسیقی
- حرکات غیرقابل کنترل یا حرکات دیگر
حمله
میگرن در صورت عدم درمان معمولا از چهار تا 72 ساعت طول میکشد. میزان بروز migraine در افراد مختلف متفاوت است. میگرن ممکن است به ندرت رخ دهد یا چندین بار در ماه بروز کند. در زمان حمله، ممکن است به موارد زیر مبتلا شوید:
- درد معمولا در یک طرف سر، اما ممکن است در هر دو طرف نیز ایجاد شود.
- دردی که ضربان‌دار است یا تپنده است
- حساسیت به نور، صدا و گاهی بو و لمس
- تهوع و استفراغ
پس از پرودرم
پس از حمله میگرن، ممکن است تا یک روز احساس خستگی، گیجی کنید. برخی از افراد احساس سرخوشی می‌کنند. حرکت ناگهانی سر ممکن است باعث ایجاد سردرد کمی در فرد شود.
انواع میگرن
انواع میگرن به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:
- میگرن با هاله
- میگرن بدون هاله
علاوه بر دسته‌بندی بالا، میگرن به دسته‌های مختلف قابل تقسیم است. چند نوع دیگر وجود دارد که عبارتند از:
- مزمن: زمانی‌که حملات میگرنی بیش از 15 روز در ماه رخ می‌دهد.
- قاعدگی: زمانی‌که حمله میگرنی به نوعی با الگوی چرخه قاعدگی مرتبط باشد.
- همی پلژی: وقتی میگرن به طور موقت یک طرف بدن را تضعیف می‌کند.
- شکمی: حمله میگرنی را به اختلال عملکرد روده و شکم مرتبط می‌کند.
- همراه با هاله ساقه مغز: نوع بسیار کمیابی از میگرن که می‌تواند علائم عصبی شدیدی ایجاد کند.
علل ایجاد میگرن
اگرچه دلایل میگرن به طور کامل شناخته نشده است، اما به نظر می‌رسد ژنتیک و عوامل محیطی در این امر نقش دارند.
ممکن است تغییراتی در ساقه مغز و فعل و انفعالات آن با عصب سه قلو، یک مسیر اصلی درد باشد. بنابراین ممکن است عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز، از جمله سروتونین، که به تنظیم درد در سیستم عصبی کمک می‌کند، منشاء آن باشد. محققان در حال بررسی نقش سروتونین در میگرن هستند. انتقال دهنده‌های عصبی دیگر در درد میگرن نقش دارند، از جمله پپتید مربوط به ژن کلسی تونین (CGRP).
عوامل تحریک کننده میگرن
برخی از عوامل تحریک کننده میگرن هستند، از جمله:
تغییرات هورمونی در زنان؛ به نظر می‌رسد نوسانات استروژن، مانند قبل یا حین دوره قاعدگی، بارداری و یائسگی، باعث ایجاد سردرد در بسیاری از زنان می‌شود.
داروهای هورمونی، مانند داروهای ضد بارداری خوراکی و درمان جایگزینی هورمون نیز می‌توانند میگرن را بدتر کنند. اما برخی از خانم‌ها میگرن خود را هنگام مصرف این داروها کمتر اعلام می‌کنند.
برخی نوشیدنی‌ها شامل الکل، به ویژه شراب، و کافئین زیاد مانند قهوه است.
فشار، استرس در محل کار یا خانه می‌تواند باعث میگرن شود.
محرک‌های حسی، چراغ‌های روشن و تابش نور خورشید می‌توانند باعث ایجاد میگرن شوند و همچنین صداهای بلند، بوی شدید از جمله عطر، رقیق‌کننده رنگ، دود سیگار و سایر موارد، باعث ایجاد میگرن در برخی از افراد می‌شود.
تغییر ات خواب: کمبود خواب، خواب زیاد یا جت لگ (خستگی مفرط ناشی از پرواز طولانی در چند منطقه زمانی) می‌تواند در برخی افراد میگرن ایجاد کند.
عوامل جسمی فعالیت بدنی شدید، از جمله فعالیت جنسی، ممکن است میگرن را تحریک کند.
تغییرات آب و هوا، تغییر هوا یا فشار بارومتری می‌تواند حمله میگرنی را تحریک کند.
داروهای ضد بارداری خوراکی و گشادکننده عروق مانند نیتروگلیسیرین می‌توانند میگرن را تشدید کنند.
خوراکی‌ها: پنیرهای کهنه و غذاهای شور و فرآوری شده ممکن است باعث ایجاد میگرن شوند. بنابراین ممکن است لازم باشد از وعده‌های غذایی این‌چنینی صرف نظر کنید.
افزودنی‌های مواد غذایی: این‌ها شامل شیرین‌کننده آسپارتام و نگهدارنده منو سدیم گلوتامات (MSG) است که در بسیاری از غذاها وجود دارد.
عوامل خطر
عوامل مختلفی شما را مستعد ابتلا به میگرن می‌کند، از جمله:
- سابقه خانوادگی: اگر شما یک عضو خانواده مبتلا به میگرن دارید، شانس ابتلا به آن را نیز دارید.
- سن: میگرن می‌تواند در هر سنی شروع شود، اگرچه اولین مورد در دوران بلوغ اتفاق می‌افتد. میگرن طی 30 سالگی به اوج خود می‌رسد و در دهه‌های بعدی به تدریج از شدت و شیوع آن کاسته می‌شود.
- جنسیت: زنان سه برابر بیشتر دچار میگرن می‌شوند.
- تغییرات هورمونی: برای زنانی که میگرن دارند، سردرد ممکن است درست قبل یا کمی بعد از شروع قاعدگی شروع شود. این شرایط همچنین ممکن است در دوران بارداری یا یائسگی تغییر کنند. میگرن به طور کلی بعد از یائسگی بهبود می‌یابد.
روش‌های تشخیص میگرن
اگر میگرن یا سابقه خانوادگی میگرن دارید، یک پزشک آموزش دیده در درمان سردرد (متخصص مغز و اعصاب) احتمالا میگرن را براساس سابقه پزشکی، علائم و معاینه جسمی و عصبی تشخیص می‌دهد.
اگر وضعیت فرد غیرمعمول، پیچیده یا ناگهانی شدید شود، آزمایشات برای رد سایر دلایل درد، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
MRI
در اسکن MRI از یک میدان مغناطیسی قدرتمند و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از مغز و عروق استفاده می‌شود. اسکن MRI به پزشکان کمک می‌کند تومورها، سکته‌ها، خونریزی در مغز، عفونت‌ها و سایر شرایط مغز و سیستم عصبی را تشخیص دهند.
CT Scan
در سی‌تی‌اسکن از یک سری اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق از مغز استفاده می‌شود. این به پزشکان کمک می‌کند تومورها، عفونت‌ها، آسیب مغزی، خونریزی در مغز و سایر مشکلات پزشکی احتمالی که ممکن است باعث سردرد شوند را تشخیص دهند.
روش‌های درمان میگرن
درمان این بیماری با هدف جلوگیری از علائم و جلوگیری از حملات بعدی انجام می‌شود. بسیاری از داروها برای درمان حملات میگرنی طراحی شده‌اند. داروهایی که برای مقابله با این بیماری استفاده می‌شوند به دو دسته گسترده تقسیم می‌شوند:
داروهای تسکین دهنده درد: این نوع داروها که به عنوان درمان بحرانی یا خنثی کننده نیز شناخته می‌شوند، در طی حملات مصرف می‌شوند و برای جلوگیری از علائم ساخته شده‌اند.
داروهای پیشگیری: این نوع داروها به طور منظم، اغلب روزانه مصرف می‌شوند تا از شدت یا تعداد تکرار حملات بکاهد. گزینه‌های درمانی فرد به دفعات و شدت سردرد، اینکه آیا همراه با سردرد حالت تهوع و استفراغ دارید یا نه، سردرد چقدر ناتوان کننده است و دیگر شرایط پزشکی فرد بستگی دارد.
عوارض
مصرف مسکن‌های ترکیبی مانند Excedrin Migraine برای بیش از 10 روز در ماه به مدت سه ماه یا در دوزهای بالاتر می‌تواند باعث ایجاد سردردهای مصرف بیش از حد دارویی شود. اگر بیش از 15 روز در ماه از آسپیرین یا ایبوپروفن استفاده کنید یا تریپتان، سوماتریپتان (Imitrex ، Tosymra) یا ریزاتریپتان (Maxalt)، بیش از 9 روز در ماه استفاده کنید، همین امر صادق است.
سردردهای ناشی از مصرف بیش از حد دارو هنگامی اتفاق می‌افتد که داروها تسکین درد را انجام نمی‌‌دهند و خود باعث ایجاد سردرد می‌شوند. سپس از داروهای مسکن بیشتر استفاده می‌کنید که این چرخه را ادامه می‌دهد.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
migraine اغلب تشخیص و درمان نمی‌شود. اگر به طور منظم علائم و نشانه‌های میگرن دارید، با پزشک قرار بگذارید تا در مورد سردردهای خود صحبت کنید. حتی اگر سابقه سردرد دارید، اگر الگو تغییر کند یا سردردتان ناگهان متفاوت شود، به پزشک مراجعه کنید. در صورت مشاهده هر یک از علائم و نشانه‌های زیر، بلافاصله به پزشک یا به اورژانس مراجعه کنید:
- سردرد ناگهانی و شدیدی و برق آسا
- سردرد همراه با تب، سفتی گردن، گیجی ذهنی، تشنج، دوبینی، ضعف، بی‌حسی یا مشکل در تکلم
- سردرد بعد از آسیب به سر، به خصوص اگر سردرد تشدید شود
- سردرد مزمن که بعد از سرفه، ورزش، فشار یا یک حرکت ناگهانی بدتر شود
- سردرد جدید بعد از 50 سالگی
سوالات متداول
حملات میگرن یا سردرد میگرنی چند روز طول میکشد؟
حملات از 4 الی 72 ساعت طول میکشد. البته درمان اگر به طور موثر انجام شود، حمله بعد از چند ساعت کوتاه متوقف خواهد شد. حملاتی نیز وجود دارند که بیشتر از 72 ساعت ادامه خواهند یافت.
نظرات کاربران