علت ایجاد تومور مغزی چیست؟ بررسی دلایل ایجاد تومور مغزی

اغلب اوقات، پاسخ فقط این است که ما نمی‌دانیم چه چیزی باعث تومور مغزی شما شده است. این می‌تواند یکی از سخت ترین موارد برای پذیرش باشد و باعث می‌شود احساس درماندگی و سرخوردگی کنید.
در حالی که تصور می‌شود که 3 درصد از تومورهای مغزی در انگلستان قابل پیشگیری هستند، به طور کلی هیچ کاری نیست که بتوانید انجام دهید یا انجام ندهید، تا مانع از ابتلا شما به تومور مغزی شود. در این مقاله ما علت ایجاد تومور مغزی را بررسی می کنیم.

تغییرات در تک تک سلول‌ها

دلایل ایجاد تومورهای مغزی در حال بررسی است. تحقیقات در حال بررسی تغییرات ژنتیکی و مولکولی است که می‌تواند در تک تک سلول‌ها رخ دهد.

تومورهای مغزی چگونه شکل می‌گیرند؟

سلول‌ها اجزای اصلی تشکیل دهنده همه موجودات زنده هستند. بدن انسان از تریلیون‌ها سلول تشکیل شده است. به طور معمول، هنگامی‌که یک سلول تقسیم می‌شود، باید ژن‌های خود را کپی کند تا در اختیار سلول جدید قرار گیرد. با این حال، گاهی اوقات هنگام کپی کردن ژن‌ها می‌تواند اشتباهاتی رخ دهد. به این اشتباهات جهش گفته می‌شود.
بسیاری از جهش‌ها هیچ تأثیر واضحی ندارند، اما اگر اشتباهی در ژنی رخ دهد که به کنترل نحوه رشد و تقسیم سلول کمک می‌کند، می‌تواند باعث رشد غیرقابل کنترل سلول و رشد تومور شود.
مهم است بدانید که این نوع جهش‌ها اشتباهاتی هستند که فقط در سلول‌های تومور یافت می‌شوند و نه در سلول‌های تخمک یا اسپرم که نوزاد را تشکیل می‌دهند. این بدان معناست که آنها توسط فرزندان شما به ارث برده نمی‌شوند.

علت ایجاد تومور مغزی که ما در مورد آنها می‌دانیم:

عوامل متعددی می‌تواند در ایجاد تومور مغزی دخیل باشد. گاهی این عوامل قابل پیشگیری و در اغلب موارد غیر قابل پیشگیری اند. علت ایجاد تومور مغزی را بررسی خواهیم:

عوامل غیرقابل پیشگیری

عوامل غیرقابل پیشگیری عواملی هستند که شما در ایجاد آن نقشی نداشته و نمی‌تواند از اتفاق افتادن آن جلوگیری یا آن عامل را حذف کنید.

ژنتیک

طبق تحقیقات Cancer Research UK، ژنتیک ارثی بخش بسیار کمی‌از تومورهای مغزی را تشکیل می‌دهد. منظور از ژنتیک موروثی، ژن یا ژنهایی است که توسط یکی از والدین شما در تخمک یا اسپرم منتقل می‌شود، که باعث می‌شود سلول‌های شما هنگام تقسیم و کپی ژن‌ها کمی‌اشتباه کنند. از آنجا که ممکن است در ژنی که در رشد سلولی نقش دارد اشتباه شود، این موضوع کمی‌بیشتر خطر ایجاد تومور مغزی را به شما می‌دهد.
اما این بدان معنا نیست که شما دچار تومور مغزی می‌شوید.

بنابراین عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به تومور مغزی را تحت تأثیر قرار دهند:
اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده (والدین یا خواهر یا برادر) تومور سیستم عصبی مرکزی داشته باشد، ممکن است شانس شما برای ایجاد تومور مغزی کمی‌بیشتر از افرادی است که هیچ گونه سابقه تومور خانوادگی ندارند، اگرچه مهم است که تاکید کنیم که خطر هنوز بسیار کم است.
در صورت داشتن یکی از شرایط ژنتیکی زیر، که نسبتاً نادر هستند، خطر ابتلا به تومور مغزی افزایش می‌یابد:

• نورو فیبروماتوز (NF نوع 1 یا 2)
• مجتمع اسکلروز غده ای (TSC)
• سندرم لی فرامنی
• سندرم فون هیپل لینداو
• سندرم ترنر
• سندرم تورکو
• سندرم گورلین

در این موارد هیچ کاری نمی‌توانید برای جلوگیری از ایجاد تومور مغزی انجام دهید.

عوامل قابل پیشگیری

تحقیقات سرطان انگلستان تخمین می‌زند که 3 درصد از تومورهای مغزی در بریتانیا قابل پیشگیری هستند. اینها ناشی از:

اشعه ایکس، سی تی اسکن و پرتودرمانی

تصور می‌شود که حدود 1 درصد از تومورهای مغزی ناشی از تشعشعات یونیزه کننده است. اشعه یونیزه شامل اشعه ایکس و اشعه گاما است، مانند مواردی که در اشعه ایکس، سی تی اسکن یا پرتودرمانی استفاده می‌شود.
ما می‌دانیم که اشعه یونیزان خطر ایجاد تومور را افزایش می‌دهد، بنابراین اگر در دوران کودکی پرتودرمانی برای سر داشته باشید، به ویژه قبل از سن پنج سالگی، احتمال ایجاد مننژیوما یا گلیوما بیشتر است.
با توجه به این و خطر شناخته شده مشکلات یادگیری، بنابراین متخصصان بهداشت سعی می‌کنند از تابش به مغز کودک خردسال زیر 3 سال جلوگیری کنند.
(رادیوتراپی در هر شرایطی بدون ملاحظات دقیق انجام نمی‌شود و به شما پرتودرمانی داده نمی‌شود مگر اینکه مزایای مورد انتظار از خطرات احتمالی برای شما بیشتر باشد.)

عوامل دیگری که ممکن است در مورد خطرناک بودن آنها شنیده باشید.

تلفن‌های همراه و خطوط برق

شاید شما هم جایی شنیده باشید که استفاده از تلفن همراه علت ایجاد تومور مغزی است. تشعشعات غیر یونیزه شامل انواع تشعشعات تلفن‌های همراه و خطوط برق است. این تشعشعات انرژی کمتری نسبت به تابش یونیزان دارد، همانطور که در دستگاه‌های اشعه ایکس و رادیوتراپی استفاده می‌شود، بنابراین نمی‌تواند سلول‌های ما را به یک شکل تغییر دهد.
ممکن است مقالاتی در مورد موبایل یا خطوط برق ایجاد کننده تومور مغزی خوانده باشید، اما تحقیقات هنوز قطعی نیست و در حال حاضر، هیچ ارتباط روشنی بین قرار گرفتن در معرض تلفن‌های همراه یا خطوط برق و تومورهای مغزی وجود ندارد.
در سال 2011، یک مطالعه بزرگ توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) هیچ گونه افزایش خطر ابتلا به گلیوما یا مننژیوم (دو نوع شایع تومور مغزی) و نوروم آکوستیک را برای کاربران کم و متوسط ​​ تلفن‌ها نشان نداد.
پیشنهاداتی در مورد افزایش خطر ابتلا به گلیوما و نوروم آکوستیک برای پرمصرف ترین کاربران تلفن همراه وجود داشت، اما مشکلات در طراحی مطالعه به این معنی بود که نمی‌توان به نتیجه قطعی رسید.
دو مطالعه بزرگ و معتبرتر هیچ ارتباطی بین تلفن‌های همراه و تومورهای مغزی پیدا نکردند، به استثنای احتمال نوعی تومور مغزی به نام نوروم آکوستیک. با این حال، به روز رسانی این مطالعه 2 سال بعد، با داده‌های بیشتر، هیچ مدرکی پیدا نکرد.
این ایده که تلفن‌های همراه ممکن است باعث سرطان شوند در دهه 1990 آغاز شد که برای اولین بار در بسیاری از خانواده‌ها رایج شد. این ایده زمانی بیشتر به دست آمد که آمارها 34 درصد افزایش تومورهای مغزی را در 20 سال پس از آن نشان داد. با این حال، همانطور که Cancer Research UK اشاره می‌کند، مالکیت تلفن همراه در آن زمان حدود 500 درصد افزایش یافته است، بنابراین اگر موبایل علت آن باشد، شما انتظار افزایش بیشتر تشخیص تومورهای مغزی را دارید. به احتمال زیاد افزایش تشخیص عمدتا به دلیل تشخیص بهتر و گزارش تومورهای مغزی است.
علاوه بر این، یک مطالعه بیشتر بر روی نوروم آکوستیک نشان داد که افرادی که از تلفن همراه استفاده می‌کنند به احتمال زیاد متوجه علائم نورومهای صوتی مانند کم شنوایی می‌شوند و به دنبال کمک پزشکی هستند. بنابراین استفاده از تلفن همراه می‌تواند شانس تشخیص بیماری را افزایش دهد، اما در وهله اول بر شانس توسعه آن تأثیر نمی‌گذارد.
تحقیقات هنوز ادامه دارد.

HIV/AIDS

افراد مبتلا به ایدز(HIV) یا ایدز مرحله آخر(AIDS) در معرض افزایش خطر ابتلا به نوعی تومور مغزی به نام لنفوم CNS هستند. دلیل این امر کاملاً مشخص نیست، اما به احتمال زیاد به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن است، به ویژه در مراحل پیشرفته یا آخرین مرحله (HIV/AIDS). تقریباً در همه موارد لنفوم CNS، ویروسی به نام ویروس Epstein-Barr یافت می‌شود.
با این حال، داروهای anti-retroviral، به کاهش سرعت پیشرفت HIV کمک می‌کند، همچنین خطر ایجاد عوارض عصبی HIV/AIDS، مانند لنفوم CNS را کاهش می‌دهد.

داشتن اضافه وزن یا چاقی

تصور می‌شود که حدود 2 درصد از تومورهای مغزی ناشی از چاقی هستند. در حال حاضر شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد زنانی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به نوعی تومور مغزی به نام مننژیوم هستند.
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد کودکان متولد شده با وزن بیش از 4 کیلوگرم در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به انواع تومورهای مغزی به نام آستروسیتوم یا تومورهای جنینی قرار دارند.
مهم است که به یاد داشته باشید که خطر هنوز بسیار کم است. و اگر اضافه وزن دارید و یکی از این نوع تومورهای مغزی را دارید، این بدان معنا نیست که علت این بوده است.

عوامل دیگر

عوامل دیگری که برخی از آنها برای بیماران خطر افزایش انواع خاصی از تومور مغزی را نشان داده است، عبارتند از:

• سن (افراد 75 سال به بالا)
• جنسیت (زنان نسبت به مردان کمی‌بیشتر دچار تومور مغزی می‌شوند)
• سرطان قبلی (تومور مغز دوران کودکی و سایر تومورهای جامد، لنفوم غیر هوچکین، سرطان خون، ملانوم، تیروئید یا سرطان پروستات).