مراقبت های بعد از عمل تومور نخاع

تومور های نخاعی تومور هایی هستند که در ناحیه نخاع تشکیل می شوند. این تومور ها می توانند دلایل ایجاد متفاوت داشته باشند همچنین انواع مختلفی از تومورهای نخاعی وجود دارد. تومور های نخاعی توده غیرطبیعی در داخل و یا اطراف نخاع و بافت ستون فقرات هستند. در حقیقت این توده تشکیل شده از سلول هایی است که تکثیر بیش از حد دارند و به راحتی نمی توان تکثیر این سلول ها را متوقف کرد. تومور های نخاعی دارای دو دسته خوش خیم(غیر سرطانی )و بدخیم(سرطانی)هستند. در ادامه به توضیح روش های درمانی و مراقبت های بعد از عمل تومور نخاعی می پردازیم.

تومور نخاعی 

تومور های نخاعی توده های تشکیل شده از سلول هایی هستند که رشد و تکثیر غیر عادی دارند این تومور ها در داخل طناب نخاعی و یا در بافت اطراف ستون فقرات قرار می گیرند و انواع مختلفی نیز دارند. تومور های نخاعی می توانند خوش خیم و یا بدخیم باشند. همچنین تومور های نخاعی به دوسته تومور های اولیه و ثانویه نیز تقسیم می شوند. تومور های اولیه تومور های هستند که از ابتدا در طناب نخاعی و ستون فقرات تشکیل می شوند.تومور های ثانویه تومور هایی هستند که در ناحیه دیگری از بدن تشکیل شده اند و به سمت نخاع حرکت کرده اند که به این دسته از تومور ها تومور های مستاستازیک می گویند.تومور های نخاعی برای درمان نیاز به جراحی پیچیده ای دارند که اید توسط یک متخصص جراحی ستون فقرات و مغز و اعصاب انجام شود. بهبودی پس از درمان به روش جراحی بستگی به میزان مهارت و تبحر جراح دارد. بنابراین بهتر است برای درمان تومور نخاعی بهترین جراح را انتخاب کنید. 

انواع تومور نخاعی 

تومور های نخاعی بر اساس محل قرار گیری آن ها و نوع سلول های تشکیل دهنده آن ها انواع مختلفی دارند. انواع تومور های نخاعی شامل: 

• آستروسیتوم
• کوردوما
• اپاندیموما
• گلیوما
• مننژیوم
• نوروفیبروم
• شوانوم 

علائم و نشانه ها 

تومورهای نخاع می توانند علائم و نشانه های متفاوتی را ایجاد کنند . تومورها ممکن است نخاع یا ریشه های عصبی ، عروق خونی یا استخوان های ستون فقرات را تحت تأثیر قرار دهند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد شدید در محل قرار گیری تومور
• احساس درد در ناحیه تحتانی و کمر 
• احساس نکردن سرم و گرما 
• از دست دادن کنترل روی عملکرد روده و مثانه 
• اختلال در راه رفتن و از دست دادن تعادل،خوردن زمین
• افزایش درد کمر پس از مدتی 
• ضعف عضلانی،بی حسی در نقاط مختله بدن دست ها و پاها 

درد تیر کشنده از کمر به سمت باسن،پاها و بازوها این درد ممکن است با گذشت زمان شدت یابد.

میزان بروز علائم تومور نخاعی به محل قرار گیری تومور و نوع آن بستگی دارد. در صورتی که هر یک از موارد فوق را مشاهده کردید به پزشک متخصص مراجعه نمایید. 

تشخیص 

در صورتی که هر یکی از علائم تومور نخاعی را مشاهده کردید فورا به پزشک متخصص مراجعه نمایید زیرا تشخیص به موقع تومور نخاعی روند بهبودی این بیماری را سریعتر می کند. برای تشخیص بیماری تومور نخاعی سه مرحله وجود دارد:

سابقه خانوادگی: ابتدا پزشک سابقه خانوادگی بیمار رابررسی میکند زیرا در صورت وجود موارد مشابه امکان ابتلا به این بماری بیشتر است. 

تصاویر اشعه ایکس:پزشک پس از رد احتمالات دیگر درخواست تصاویر ام آر آی می دهد تا بتواند محل دقیق قرار گیری تومور نخاعی را مشخص کند. 

بیوپسی نخاعی:در برخی موارد برای تشخیص دقیق تومور نخاعی نیاز به نمونه برداری از آن است که این روش معمولا بدون جراحی و به کمک یک سوزن و تصاویر ام آر آی و یا سی تی اسکن انجام می شود. 

درمان 

درمان تومور نخاعی معمولا از طریق جراحی صورت میگیرد و در تومور های اولیه غیر متاستازیک جراح می تواند تومور ا از بدن خارج سازد اما ممکن است در درمان تومور های ثانویه یعنی تومور های متاستازیک به انجام روش های درمانی دیگر نظیر پرتو درما،شیمی درمانی و رادیو ترای نیز برای کاهش درد بیمار و همچنین ازبین بردن توده سرطانی نیاز باشد. جراحی تومور نخاعی به روش های مختلفی انام می شود که جراح متخصص بر اساس تشخیص و محل قرار گیری تومور بهترین روش جراحی را انتخاب می کند. برخی از این روش های جراحی شامل: 

• جراحی خلفی(جراحی از پشت)
• جراحی قدامی(جراحی از جلو)

مراقبت های بعد از جراحی

پس از جراحی تومور نخاعی برای اینکه بیمار سریعتر سلامتی خود را بازیابد و به فعالیت های روزانه خود بازگردرد لازم است نکاتی را  تحت عنوان مراقت های بعد از جراحی تومور نخاعی رعایت کند که در ادامه به این نکات اشاره کرده ایم : 

استراحت :پس از جراحی تومور نخاعی فرد بیمر نیاز به استراحت دارد و زمان بستری شدن بیمار بسته به وضعیت سلامتی آن بین 2 الی 14 روز متغیر است.

توانبخشی:بیمارانی که جراحی تومور نخاعی را گذرانده اند به توانبخشی بعد از آن نیز نیاز دارند و لازم است مدتی تحت نظر یک فیزیوتراپ قرار بگیرند و تمرینات لازم را انجام دهند. پس از توانبخشی از طریق فیزیوتراپی بیمار می تواند به فعالیت های روزانه خود بازگردد. 

دوران نقاهت: ممکن است دوران نقاهت بیمار بین 1 تا 3 ماه به طول بی انجامد بنابراین لازم است بیماران در این دوران از رفتار های پرخطر مانند انجام حرکات جنبشی سنگین،بلند کردن اشیاء سنگین و حرکات ناگهانی خودداری کند تا هرچه سریعتر بهبودی و سلامتی کامل خود را به دست آورد.