بیماری دیسک گردن ممکن است شایع‌ترین علت گردن درد باشد. این به دلیل یک ناهنجاری در یک یا چند دیسک، بالشتک‌هایی که بین استخوان‌های گردن (مهره‌ها) قرار دارند، ایجاد می‌شود. هنگامی که دیسک معمولاً به دلیل ساییدگی یا پارگی (دژنراسیون) یا فتق دیسک آسیب می‌بیند، می‌تواند به گردن درد ناشی از التهاب یا اسپاسم عضلانی منجر شود. در موارد شدید، درد و بی‌حسی می‌تواند در بازوها به دلیل تحریک عصبی یا آسیب ناشی از فشار دادن عصب ایجاد شود. درحالی‌که مسکن‌های درد، فیزیوتراپی، کشش گردن و به‌عنوان آخرین راه‌حل، جراحی، می‌توانند به کاهش درد گردن ناشی از بیماری دیسک گردن کمک کنند، درمان‌های خانگی نیز وجود دارد که می‌توانید برای کمک به تسکین درد و تسریع روند بهبودی استفاده کنید.
علت فتق دیسک در ستون فقرات گردنی چیست؟
فتق دیسک نتیجه افزایش سن و ساییدگی ستون فقرات است که از سن 20 سالگی شروع می‌شود. فراوانی این بیماری تا سن 45 سالگی به طور مداوم افزایش می‌یابد و سپس دوباره تا حدودی کاهش می‌یابد. کار فیزیکی سنگین، استرس نامناسب و عوامل ژنتیکی این فرایندهای فرسودگی و تغییرات دژنراتیو را به ارمغان می‌آورد. عوامل خطر اضافی مانند سیگارکشیدن نیز نقش مهمی دارند.
ترک‌هایی در حلقه فیبری خارجی دیسک بین مهره‌ای (آنولوس فیبروزوس) ایجاد می‌شود، به‌طوری‌که قطعات بافت می‌توانند از داخل دیسک بین مهره‌ای (نوکلئون پالپوزوس) به کانال عصبی فرار کنند. این قطعات دیسک اکنون می‌توانند اعصاب یا نخاع را فشرده کرده و علائم مربوطه را ایجاد کنند. مکانیسم‌های ترمیم خود بدن در خود فضای دیسک بین مهره‌ای انجام نمی‌شود، به همین دلیل است که انحطاط پیشرفته دیگر نمی‌تواند خودبه‌خود بهبود یابد.
فتق دیسک معمولی در ستون فقرات گردنی. بخش‌هایی از دیسک داخلی (نوکلئون پالپوزوس) می‌تواند از طریق پارگی در حلقه فیبری (آنولوس فیبروزوس) خارج شود و طناب نخاعی یا اعصاب را فشرده کند.
فتق دیسک بیشتر در کجا ایجاد می‌شود؟
فتق دیسک گردن اغلب بین مهره‌های ششم و هفتم گردنی (CV) رخ می‌دهد. دومین محل شایع بین مهره‌های 5 و 6 یا بین مهره‌های 4 و 5 گردنی است. مردان معمولاً بیشتر از زنان مبتلا می‌شوند. محلی سازی فتق دیسک گردن. پرولاپس بیشتر بین مهره‌های ششم و هفتم گردنی (نقطه قرمز) رخ می‌دهد. مهره‌های گردنی 4، 5، 6 و 7 دومین مورد درگیر هستند (نقاط نارنجی).
آیا تصادف می‌تواند باعث فتق دیسک شود؟
در موارد استثنایی بله. بااین‌حال، تروما را تنها می‌توان در موارد خشونت قابل‌توجه در بیمارانی که قبلاً کاملاً بدون علامت بودند، به‌عنوان علت مطرح کرد. شرکت‌های بیمه به‌طورکلی به‌اصطلاح “تروما شدید” را به‌عنوان یک علت تصادفی فتق دیسک نمی‌شناسند.
چه تفاوتی با تنگی نخاع گردنی دارد؟
تنگی ستون فقرات گردنی به باریک شدن کانال نخاعی یا کانال‌های خروجی عصبی ستون فقرات (نوروفورامن) گفته می‌شود. اگرچه درمان تنگی کانال نخاع گردن شباهت‌های زیادی به فتق دیسک گردن دارد، اما این بیماری در سنین بالاتر (بیش از 50 سال) بیشتر رخ می‌دهد و می‌تواند با بیماری‌های روماتوئید همراه باشد. در مورد فتق دیسک، بیمار این شانس را دارد که با تحلیل تکه‌های بافت، علائم خودبه‌خود بهبود یابد. از طرف دیگر، در مورد تنگی، بهبود خودبه‌خود نادرتر است.
شایع‌ترین علائم چیست؟
فتق دیسک در ستون فقرات گردنی اغلب باعث درد در گردن و بازو می‌شود – درد مشخصه رادیکولار (نشئت‌گرفته از ریشه‌های عصبی). بسته به ریشه عصبی آسیب‌دیده، بیماران برای مثال، یک درد معمولی را توصیف می‌کنند که به انگشت شست، انگشت میانی یا فقط انگشت کوچک تابش می‌کند. درد رادیکولار بازو می‌تواند با ازدست‌دادن قدرت و حساسیت همراه باشد. چنین شکست‌هایی نشانه فشرده‌سازی قابل‌توجه یک عصب است. ریشه‌های عصبی به مناطق بسیار معمولی اختصاص‌داده‌شده است. هر عصب ناحیه خاصی برای درد و اختلالات حسی دارد و ماهیچه‌های مختلف را تأمین می‌کند. به‌عنوان‌مثال، اگر فتق دیسک گردن در سطح HWK 6/7 در سمت راست وجود داشته باشد، این می‌تواند منجر به فشرده‌سازی ریشه عصبی C7 شود.
این به نوبه خود می‌تواند با درد در ناحیه پشت بازو فوقانی و تحتانی تا انگشت اشاره و میانی سمت راست همراه باشد. معاینه بالینی اغلب کاهش در رفلکس تاندون سه سر را نشان می‌دهد که به ریشه C7 دست‌نخورده بستگی دارد. ضعف اکستنشن آرنج و مچ نیز ممکن است رخ دهد. برای هر عصب الگوی خاصی از نارسایی‌ها و اختلالات وجود دارد.
اگر فتق دیسک به سمت کانال نخاعی متمرکز شود، فشردگی طناب نخاعی ممکن است رخ دهد. این خود را به‌عنوان یک اختلال راه‌رفتن یا هماهنگی و همچنین ضعف و اختلالات حسی در پاها نشان می‌دهد. این آسیب نخاعی (میلوپاتی) که در تصویر MRI نیز قابل‌مشاهده است، یکی از علائم شدید است و باید به روشن شدن سریع منجر شود. در بدترین و نادرترین حالت، میلوپاتی می‌تواند منجر به آسیب نخاع شود.
فشرده‌سازی طناب نخاعی این فتق دیسک خلفی باعث فشردگی قابل‌توجهی در نخاع می‌شود.
مراقبت‌های در منزل
راحت باشید
اگر مانند اکثر مردم هستید، احتمالاً زندگی پرمشغله و پرمشغله‌ای دارید. اما اگر با بیماری دیسک دهانه رحم زندگی می‌کنید و گردن درد دارید، مهم است که به طور موقت فعالیت‌های شدید را کاهش دهید. درحالی‌که در حال استراحت هستید، یک موقعیت راحت پیدا کنید – وضعیتی که کمترین درد گردن را برای شما ایجاد کند. می‌توانید یک حوله یا بالش را زیر گردن خود قرار دهید تا به شما کمک کند تا گردن خود را در حالت خنثی نگه دارید. اما استراحت به معنای خزیدن در رختخواب و بی‌حرکت ماندن نیست.
بی‌حرکت ماندن برای بیش از یک یا دو روز در واقع می‌تواند مضر باشد زیرا می‌تواند عضلاتی که از گردن شما حمایت می‌کنند را از بین ببرد و در واقع درد گردن را در درازمدت افزایش دهد. درحالی‌که گردن شما در حال بهبود است، سطح فعالیت خود را با آنچه که به‌راحتی می‌توانید کنترل کنید تنظیم کنید. با پیشرفت، به‌تدریج سطح فعالیت خود را به حالت عادی برگردانید.
استفاده از کمپرس آب گرم و سرد
مردم اغلب با معمای گرم سرد مواجه می‌شوند: کدام یک را باید استفاده کنید؟ به‌طورکلی، توصیه می‌شود برای کاهش تورم از یخ برای 24 تا 48 ساعت اول پس از آسیب استفاده کنید و سپس از گرما برای شل شدن عضلات و بهبود سفتی استفاده کنید. اما در بیماری دیسک دهانه رحم، نه گرما و نه سرما به‌اندازه کافی عمیق نفوذ نمی‌کنند تا در واقع التهاب را تسکین دهند، بنابراین از هرکدام که احساس بهتری دارد استفاده کنید. صرف‌نظر از اینکه سرما یا گرما را انتخاب می‌کنید، آن را فقط حدود 20 دقیقه در هر بار روشن نگه دارید و سپس حداقل 40 دقیقه آن را خاموش کنید. یخ یا منبع گرما را در یک حوله بپیچید – هرگز آن را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید یا ممکن است دچار سوختگی شدید شوید.
کشش
هنگامی که به‌اندازه کافی احساس خوبی دارید و پزشک شما اجازه می‌دهد، تمرینات کششی را برای تسکین گردن درد و بهبود انعطاف‌پذیری خود انجام دهید. بهتر است این تمرینات را بعد از گرم‌کردن عضلات با دوش آب گرم، حمام یا حوله انجام دهید. در اینجا چند کشش ساده برای بیماری دیسک گردن وجود دارد که می‌توانید در خانه انجام دهید:
- به‌آرامی سرخود را به سمت چپ بچرخانید. با دست چپ، کشش بسیار ملایمی به چانه خود وارد کنید تا سرتان کمی بیشتر بچرخد. 20 ثانیه نگه دارید و سرخود را به‌آرامی به مرکز برگردانید. در سمت راست تکرار کنید.
- سرخود را به سمت چپ خم کنید و سعی کنید گوش چپ خود را به شانه خود لمس کنید. با دست چپ به شقیقه خود فشار کمی وارد کنید. 20 ثانیه نگه دارید و در سمت راست تکرار کنید.
- به پشت دراز بکشید و زانوهای خود را خم کنید و یک بالش زیر سروگردن خود برای حمایت قرار دهید. سرتان را به‌آرامی به جلو تکان دهید، انگار که دارید «بله» می‌گویید. این وضعیت را به مدت 10 ثانیه نگه دارید و سپس استراحت کنید. 10 بار تکرار کنید.
اگر با هر یک از این کشش‌ها احساس ناراحتی شدید، فوراً آن را متوقف کنید.
حرکت دهید
تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش یک راه مؤثر برای درمان گردن درد است. بر اساس مطالعه‌ای در مجله انجمن پزشکی آمریکا، زنان مبتلا به گردن درد مزمن که تمرینات قدرتی و استقامتی را با استفاده از نوارهای مقاومتی و وزنه‌های سبک انجام می‌دادند، به طور قابل‌توجهی درد و ناتوانی گردن خود را کاهش دادند. به‌طورکلی فعال ماندن نیز مهم است. 30 دقیقه ورزش هوازی (پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، شنا) در هر روز می‌تواند عضلات پشت شما را قوی نگه دارد و بهبود جریان خون ناشی از ورزش می‌تواند ستون فقرات شما را تغذیه کند و به حفظ سلامت آن کمک کند. با پزشک، فیزیوتراپ یا یک مربی شخصی با تخصص در کار با افراد مبتلا به گردن درد صحبت کنید تا تمرینات مناسب برای شما را تعیین کند.
از حالت رکود خارج شوید
وضعیت بدنی بد یکی از عوامل اصلی درد گردن است. هر بار که نشسته‌اید، ایستاده‌اید یا بلند می‌شوید، به وضعیت بدن خود فکر کنید. همیشه سعی کنید سروگردن خود را صاف نگه دارید و مطمئن شوید که پشت شما حمایت می‌شود. به‌عنوان‌مثال، وقتی پشت میز می‌نشینید، رایانه شما باید در سطح چشم و صندلی شما باید دقیقاً به پشت شما باشد (به‌عبارت‌دیگر، بینی خود را به صفحه رایانه فشار ندهید). موس شما باید به‌اندازه کافی پایین قرار گیرد تا مجبور نباشید مدام به آن برسید. وقتی برای برداشتن چیزی می‌روید، به جلو خم نشوید. در عوض، از زانو خم شوید و پشت خود را صاف نگه دارید که به محافظت در برابر کمردرد نیز کمک می‌کند.
فتق دیسک در ستون فقرات گردنی که به آن فتق دیسک گردن نیز می‌گویند، یک بیماری شایع است که می‌تواند از میان‌سالی به بعد رخ دهد. ساییدگی، ازدست‌دادن خاصیت ارتجاعی و پارگی حلقه فیبری دیسک بین مهره‌ای علت آن است. این می‌تواند اعصاب یا نخاع را تحت‌فشار قرار دهد و به آن آسیب برساند و علائم ایجاد کند. درمان در درجه اول بر اساس شدت علائم است. اگر درد قابل‌تحمل باشد و نقایص عصبی وجود نداشته باشد، درمان کلاسیک با فیزیوتراپی و دارو کافی است. بااین‌حال، اگر طی یک دوره چند هفته بهبودی حاصل نشد یا اگر علائم پیشرفت کرد، باید عمل جراحی انجام شود. این عمل یک مداخله ریز جراحی نسبتاً کوتاه است.
چه گزینه‌های درمانی وجود دارد؟
انواع گزینه‌های درمانی برای درمان گردن درد وجود دارد.
درمان محافظه‌کارانه
ازآنجایی‌که اکثر بیماران هیچ محدودیت عصبی عمده‌ای ندارند، درمان محافظه‌کارانه در درجه اول در صورت درد دنبال می‌شود. این شامل یک داروی ضد درد، استراحت و تسکین در مرحله حاد و در صورت علائم شدید، تزریق کورتیزون به طور مستقیم به ریشه عصبی است. در 90 درصد از تمام بیماران مبتلا به درد رادیکولار حاد در نتیجه فتق دیسک با فشرده‌سازی ریشه عصبی، این اقدامات منجر به بهبود علائم در 6-8 هفته اول بدون نیاز به جراحی می‌شود.
نفوذ ریشه عصبی
در بیماران مبتلا به درد رادیکولار مداوم که تحت درمان محافظه‌کارانه قرار می‌گیرند، ارتشاء ریشه عصبی با هدایت CT می‌تواند علائم را کاهش دهد. در اینجا تزریق موضعی داروهای ضدالتهابی (کورتیزول) و مسکن‌ها (لیدوکائین) در دستگاه سی تی تحت کنترل دقیق در ناحیه عصب تحت‌فشار انجام می‌شود. این درمان را می‌توان در فواصل چندهفته‌ای تکرار کرد و میزان موفقیت حدود 70 درصد در کاهش درد را نشان می‌دهد.
درمان جراحی
در صورت درد شدید، فلج و مشکلات ادرار (احتباس ادرار، ازدست‌دادن غیرارادی ادرار) یا با حرکات روده، یک عمل جراحی سریع توصیه می‌شود. از سوی دیگر، اندیکاسیون جراحی در مورد مقاومت درمانی با درد متوسط نسبی است و به میزان رنج بیمار بستگی دارد.
- نیازهای نسبی جراحی عبارت‌اند از:
بدون بهبود درد با درمان محافظه‌کارانه و میزان رنج بالا در بیمار پس از 6-8 هفته یا زودتر در موارد فردی
- اندیکاسیون‌های مطلق جراحی عبارت‌اند از:
بیماران با علائم واضح فلج
فشرده‌سازی قابل‌توجه نخاع از فتق دیسک بزرگ و شواهد تصویربرداری از میلوپاتی (با و بدون نقص عصبی)
فتق دیسک گردن چگونه ترمیم می‌شود؟
نوع درمان جراحی در درجه اول به محل فتق دیسک بستگی دارد. این عمل از جلو با جایگزینی دیسک بین مهره‌ای با پروتز یا کاشت قفس یا از پشت با رفع فشار خالص انجام می‌شود.
جراحی از جلو
فتق دیسک مدیان و پارادین را می‌توان از طریق روش قدامی جراحی کرد. دیسک بین مهره‌ای آسیب‌دیده و بخشی که به عصب یا نخاع فشار می‌آورد از طریق یک برش به طول 4 سانتی‌متر در زیر میکروسکوپ جراحی برداشته می‌شود. ایمپلنت قفس به‌عنوان جایگزینی برای حفظ یا بازسازی شکل ستون فقرات و ارتفاع فضای دیسک استفاده می‌شود. هدف از این عمل همجوشی استخوانی بین بدنه‌های مهره است. این تکنیک با ازدست‌دادن جزئی تحرک ستون فقرات گردنی (تقریباً 7 درجه در هر بخش) همراه است که در زندگی روزمره مختل نیست اما در 3٪ از بیماران منجر به افزایش سایش در بخش مجاور می‌شود.
قفس به‌عنوان جایگزین دیسک بین مهره‌ای اگر دیسک فرسوده باید تعویض شود، معمولاً یک جای‌گیر ساخته شده از پلاستیک (سمت چپ) یا تیتانیوم (راست) کاشته می‌شود. این ایمپلنت‌ها دو مهره را محکم به هم متصل می‌کنند.
عمل جایگزین، کاشت پروتز دیسک است. تحرک در بخش عملیاتی را حفظ می‌کند و بنابراین از بارگذاری بیش از حد بخش‌های مجاور جلوگیری می‌کند. مطالعات بزرگ موفقیت و در صورت استفاده صحیح، برتری پروتز دیسک بین مهره‌ای را در مقایسه با فیوژن معمولی نشان داده است. بااین‌حال، معیارهایی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند، مانند سن بیمار، موقعیت و تحرک ستون فقرات و آسیب‌شناسی زمینه‌ای. علاوه بر این، گردن درد می‌تواند دیرتر اتفاق بیفتد، زیرا حتی بهترین پروتز نیز به همان اندازه ستون فقرات معمولی به تحرک مفصل دست نمی‌یابد.
خطر آسیب ریشه عصبی یا نخاع با رویکرد قدامی کم است، کمتر از 1٪. عوارض احتمالی گرفتگی صدا یا اشکال در بلع موقت و خونریزی ثانویه موضعی است. جابه‌جایی قفس یا پروتز به‌ندرت قابل‌مشاهده است.
جراحی از پشت
در مورد فتق دیسک‌های سوراخ‌دار یا جانبی جدا شده در ستون فقرات گردنی، رفع فشار با حداقل تهاجم ریشه عصبی آسیب‌دیده از پشت‌روی گردن را می‌توان در نظر گرفت. این روش جراحی به‌عنوان عمل فریخولم نیز شناخته می‌شود. این روش با استفاده از تکنیک MISS (جراحی با حداقل تهاجمی ستون فقرات) با استفاده از یک سیستم لوله‌ای بدون آسیب عضلانی یا استخوانی انجام می‌شود. در این جراحی تنها پرولاپس برداشته می‌شود درحالی‌که دیسک در جای خود باقی می‌ماند. میزان موفقیت این روش حدود 90 درصد است.
مانیتورینگ عصبی حین عمل
در کلینیک دانشگاهی برای جراحی مغز و اعصاب در Inselspital، یک نظارت عصبی حین عمل ویژه برای اعمال بر روی ستون فقرات با فشرده‌سازی موجود در نخاع استفاده می‌شود. این روش به طور قابل‌توجهی ایمنی مداخلات را افزایش می‌دهد. در مانیتورینگ عصبی، مسیرهای عصبی در حین عمل به‌صورت الکتروفیزیولوژیکی تحریک می‌شوند و سیگنال‌های پاسخ در عصب اندازه‌گیری می‌شوند. این به نوبه خود منجر به تنظیم روش جراحی می‌شود. مناطق عملکردی مهم را می‌توان به طور مؤثر محافظت کرد.
بهبودی بعد از جراحی چقدر طول می‌کشد؟
پوشیدن یقه گردن بعد از یکی از عمل‌های ستون فقرات گردنی که شرح داده شد، ضروری نیست. بیمار می‌تواند از روز دوم بعد از عمل به خانه برود، اکثر بیماران حدود 4 روز در خانه ما می‌مانند. پس از عمل، زمان بهبودی متغیر 2-6 هفته باید در نظر گرفته شود. بیمارانی را می‌بینیم که روز بعد از عمل می‌توانند دوباره با لپ‌تاپ خودکار کنند و عده‌ای دیگر که به دلیل فعالیت بدنی باید تا بهبود کامل زخم استخوان صبر کنند؛ بنابراین دوره استراحت به نقایص عصبی موجود و استرس فیزیکی در محل کار بستگی دارد و از موردی به مورد دیگر متفاوت خواهد بود.
نظرات کاربران