مننژیت لایم، یکشکل نادر اما بالقوه جدی مننژیت است. این بیماری میتواند به دنبال بیماری لایم که یک عفونت باکتریایی است که از طریق نیش کنهها پخش میشود، ایجاد شود. اکثر کسانی که به بیماری لایم مبتلا میشوند، مننژیت پیدا نمیکنند. بااینحال، اگر باکتریهایی که باعث بیماری لایم میشوند بر مغز یا نخاع تأثیر بگذارند، این وضعیت میتواند تهدیدکننده زندگی باشد.
افرادی که به مننژیت لایم مبتلا میشوند ممکن است علائم مختلفی از جمله سردرد، سفتی گردن، تب و درد عصبی داشته باشند. اگر فردی به دنبال درمان زودهنگام باشد، احتمالاً بهبودی کامل خواهد داشت. در این مقاله با جزئیات بیشتری به مننژیت لایم، از جمله علائم و گزینههای درمانی آن میپردازدیم.
مننژیت لایم چیست؟
مننژیت لایم، یک عارضه نادر بیماری لایم است که یک بیماری باکتریایی است.این بیماری زمانی رخ میدهد که باکتری Borrelia burgdorferi از کنه به انسان منتقل شود. کنهها حشرات ریز هستند که از خون تغذیه میکنند و وقتی انسان را نیش میزنند، موجودات داخل بدن آنها میتوانند وارد جریان خون شوند.
زمانی که باکتری B.burgdorferi به سیستم عصبی مرکزی که شامل مغز و نخاع است، حمله کند باعث التهاب مننژهایی میشود که غشاهای اطراف مغز و نخاع هستند. این عارضه نوعی نوروبورلیوز لایم یا بیماری عصبی لایم است. سه بیماری التهابی دیگر که در این دسته قرار میگیرند عبارتاند از:
- نوریت جمجمه یا التهاب اعصاب جمجمه
- رادیکولوپاتی که التهاب اعصاب ریشه نخاعی است
- نوروپاتی محیطی که التهاب اعصاب محیطی دستوپا است
علائم مننژیت لایم
برخی علائم اولیه که نشان میدهد بیماری لایم ممکن است بر سیستم عصبی تأثیر بگذارد، عبارتاند از:
- بیحسی
- درد
- ضعف
- فلج صورت که باعث افتادگی قسمتی از صورت میشود.
اختلالات بینایی و علائم مننژیت
در بزرگسالان، رایجترین علائم آن درد عصبی و فلج یا ضعیف شدن عضلات است. در کودکان فلج عصب صورت و مننژیت تحت حاد شایعتر است. کودکان همچنین ممکن است ازدستدادن اشتها، خستگی یا تغییرات خلقی را تجربه کنند.
علائم عصبی بیماری لایم معمولاً در مرحله انتشار اولیه ظاهر میشود، یعنی زمانی که باکتریهای کنه در سراسر بدن پخش شدهاند. این میتواند روزها یا ماهها پس از گزش اولیه کنه رخ دهد.بااینحال، علائم عصبی همیشه نشاندهنده مننژیت نیست. سایر علائم احتمالی مننژیت لایم عبارتاند از :
- سردرد شدید
- سفت شدن گردن
- حالت تهوع
- استفراغ
- حساسیت به نور
- تب
چه اقداماتی بادی انجام داد؟
اگر فردی فکر میکند که ممکن است خود یا شخص دیگری به مننژیت لایم مبتلا باشد، باید فوراً با اورژانس تماس بگیرد. آنها باید به اپراتور در مورد گزش کنه اخیر، حتی اگر چندین هفته پیش رخداده باشد، اطلاع دهند.
درمان زودهنگام برای جلوگیری از عوارض جدی ضروری است، بنابراین اگر علائم مننژیت لایم ایجاد شود، ضروری است که درخواست مراقبتهای پزشکی را به تأخیر نیندازید.
پزشکان تخمین میزنند که حدود 15 درصد از افراد مبتلا به بیماری لایم درگیر سیستم عصبی هستند. بااینحال، تنها 6 درصد موارد به مننژیت تبدیل میشوند.
تشخیص مننژیت لایم
پزشکان ممکن است از روشهای مختلفی برای تشخیص مننژیت لایم استفاده کنند، از جمله:
- سابقه پزشکی
- انجام یک معاینه فیزیکی برای بررسی نیش کنه یا بثورات چشم گاو نر
- آزمایش خون برای علائم بیماری لایم
- انجام یک پونکسیون کمری که بهعنوان ضربه ستون فقرات نیز شناخته میشود.
بااینحال، تشخیص بیماری لایم یا مننژیت لایم چالشهای خاصی را به همراه دارد. آزمایش خون برای بیماری نورولوژیک لایم تنها 70 تا 90 درصد حساس است، به این معنی که آزمایش برخی از افراد مبتلا به این بیماری مثبت نیست.
همین مشکل در مورد سوراخهای کمری نیز رخ میدهد. این روش به پزشکان اجازه میدهد نمونهای از مایع مغزی نخاعی بگیرند که در صورت ابتلا به مننژیت ممکن است علائم عفونت را نشان دهد. بااینحال، تست همه افراد مبتلا به این بیماری مثبت نیست.
سایر آزمایشاتی که پزشکان میتوانند از آنها استفاده کنند ممکن است نشان دهد:
- افزایش سرعت رسوب گلبول قرمز که نشاندهنده التهاب است.
- لکوپنی که به تعداد کم گلبولهای سفید خون اشاره دارد.
- ترومبوسیتوپنی که به سطوح پایین پلاکتی اشاره دارد.
- تغییرات مغزی که پزشک میتواند آن را از طریق تصویربرداری پزشکی اندازهگیری کند.
- پزشک همچنین ممکن است عوامل خطر بیماری لایم را در هنگام تشخیص در نظر بگیرد. برای مثال، آنها ممکن است از فرد بپرسند که آیا اخیراً در یک منطقه پرخطر پیادهروی کرده است یا خیر.
درمان و بهبود مننژیت لایم
درمان مننژیت لایم در بزرگسالان و کودکان شامل آنتیبیوتیکهای خوراکی یا IV است. بر اساس CDC پزشکان معمولاً از داکسی سایکلین یا سفتریاکسون استفاده میکنند و دوره 14 تا 21 روز طول میکشد.
ضروری است دوره آنتیبیوتیکی را که پزشک تجویز کرده است، به پایان برسانید، مگر اینکه خلاف آن گفته شود. اکثر افراد مبتلا
به بیماری لایم بهخوبی به آنتیبیوتیکها پاسخ میدهند و بهبودی کامل پیدا میکنند.
بااینحال، افرادی که در مراحل اولیه تحت درمان قرار نمیگیرند، ممکن است اثرات طولانیمدت داشته باشند.
آیا اثرات طولانیمدت دارد؟
هنگامی که پزشکان مننژیت بیماری لایم را زود درمان میکنند، اثرات بلند مدت نخواهند داشت. بااینحال، برخی از عوامل میتواند مانع از درمان فرد تا مرحله بعدی شود. مثالها عبارتاند از:
- بیاطلاع بودن از نیش کنه
- دیر شروع علائم
- گرفتن تشخیص نادرست
- شکست آنتیبیوتیکی
- سرکوب سیستم ایمنی
- داشتن سایر بیماریهای منتقله از طریق کنه، مانند ارلیشیوز یا بابزیوز
- فردی که در مراحل بعدی بیماری تحت درمان قرار میگیرد ممکن است دچار آسیب دائمی سیستم عصبی شود.
یکی دیگر از اثرات طولانیمدت بالقوه سندرم بیماری لایم پس از درمان است. این زمانی است که فرد مدتها پس از عفونت اولیه بیماری لایم علائم ماندگاری دارد. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- درد
- درد مفاصل و عضلات
مشکلات شناختی که مردم ممکن است از آنها بهعنوان ” مه مغز ” یاد کنند
تقریباً 5 درصد افرادی که به بیماری لایم مبتلا میشوند علائم را برای 6 ماه یا بیشتر پس از درمان تجربه میکنند. بااینحال، اکثر افراد در نهایت بدون هیچگونه عارضه طولانیمدت بهبود مییابند.
به طور میانگین، کودکان در بازه بین چهار الی شش هفته و بزرگسالان در بازه زمانی 12 هفته ای بهبود مییابند.
این بیماری به هیچ وجه مسری نیست اما ممکن است از مادر باردار به جنین سرایت کند.
در مراحل اولیه ممکن است هیچ علائمی نداشته باشید و یا حتی جواب آزمایش شما منفی باشد. با این حال با گسترش بیماری، علائم آن پدیدار میشوند که در صورت مشاهده علائم اولیه، باید به پزشک مراحجعه کنید.
نظرات کاربران