بدن ما از تعداد زیادی سلول تشکیل شده است که بلوک‌های سازنده بدن ما هستند. آن سلول‌ها خود را تقسیم می‌کنند تا بدن ما سالم بماند. به‌عنوان‌مثال برای جلوگیری از التهاب یا التیام زخم. هر روز میلیون‌ها تقسیم سلولی در بدن ما وجود دارد. یک فرایند بسیار خاص که گاهی اوقات ممکن است کاملاً اشتباه باشد. وقتی در مورد تومور مغزی صحبت می‌کنیم، به رشد توده‌ای غیرطبیعی از سلول‌ها در مغز اشاره می‌کنیم. این تشکیل سلولی غیرمعمول ناشی از جهش ژنتیکی DNA است . علائم تومور مغزی متعدد است و بستگی دارد به طور عمده به سه عامل: محل، اندازه و شدت (نرخ رشد) از تومور است. یکی از علائم رایج بسیاری از بدخیمی‌های مغزی سردرد است. تشخيص صحيح اول از همه به معاينه عصبي و ثانياً برخي آزمايشهاي ابزاري و آزمايشگاهي نياز دارد كه براي تعيين محل و طبقه بندي تومور مفيد است. یکی از مهم‌ترین پرسش‌هایی که در رابطه با این بیماری می‌شود، شانس و امید به زندگی و درمان قطعی است. در ادامه همراه ما باشید، در این مقاله بررسی خواهیم کرد که آیا تومور مغزی کشنده است؟
طبقه‌بندی انواع تومورها
اشکال احتمالی تومور مغزی متعدد است و می‌تواند همه گروه‌های سنی را تحت‌تأثیر قرار دهد. اگر بخواهیم فراوانی ارائه را به‌عنوان مرجع در نظر بگیریم، شایع‌ترین ضایعات بدخیم در مغز متاستازها هستند. تومورهای اولیه CNS (یعنی تومورهایی که به مغز مهاجرت نمی‌کنند، اما مستقیماً از آنجا منشأ می‌گیرند) می‌توانند رفتار خوش‌خیم یا بدخیم داشته باشند، اما به‌طورکلی می‌توان آنها را به انواع زیر تقسیم کرد:
آستروسیتوم‌ها شایع‌ترین و در درجات مختلف هستند (تا گلیوبلاستوما مولتی فرم که شایع‌ترین تومور بدخیم مغزی در بزرگسالان است که اغلب با خونریزی داخل جمجمه همراه است).
مننژیوم شایع‌ترین تومور خوش‌خیم در این سطح است. آنها برای زنان بین 50 تا 60 ساله هستند. مننژیوم‌ها معمولاً رشد آهسته دارند و در صورت امکان با جراحی برداشته می‌شوند.
شوانوما از سلول‌های اطراف اعصاب منشأ می‌گیرد. شناخته‌شده‌ترین این دسته، نوروما (مترادف شوانوما) عصب آکوستیک است، شایع‌ترین تومور که در زاویه پانتو مخچه یافت می‌شود.
لنفوم CNS اولیه، به‌ویژه در بیماران مبتلا به سرکوب سیستم ایمنی ایجاد می‌شود.
همچنین وجود تومورهای کمتر شایع دیگر مانند اولیگودندروگلیوما، لیپوم، کرانیوفارنژیوم، تومورهای سلول زایا (که می‌توانند هورمون‌هایی مانند بتا HCG تولید کنند)، همانژیوبلاستوما، اپاندیموم و.. را به یاد می‌آوریم.
در کودکان شایع‌ترین آستروسیتوم (در مورد ضایعات خوش‌خیم)، مدولوبلاستوما و کرانیوفارنژیوم است. تشخیص و درمان تومور مغزی در کودکان دارای یک پروسه مخصوص به خود است، به همین دلیل بارها مواردی از بهبودی کامل دیده شده‌است.
علل و عوامل خطر تومور مغزی
نئوپلاسم‌ها از سلول‌های پاتولوژیک تشکیل می‌شوند. این ناهنجاری‌های سلولی به دلیل خطایی است که منجر به جهش ژنتیکی خود سلول‌ها می‌شود، بنابراین رشد و تکثیر آنها با سرعتی سریع‌تر از سرعت طبیعی که روی سلول‌های سالم تأثیر می‌گذارد، می‌شوند. مانند بسیاری از نئوپلاسم های دیگر، در رابطه با تومور مغزی نیز علل دقیقاً قابل شناسایی نیستند. با این حال، می‌توان مواردی را که تصور می‌شود عوامل خطر اصلی تومور مغزی هستند، جدا کرد، که برای آن احتمال ایجاد یک آسیب شناسی انکولوژیک مرتبط با سیستم عصبی مرکزی افزایش می یابد:
سن بالا:
اگرچه برخی از انواع تومورهای مغزی عمدتاً کودکان و نوجوانان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند (مانند مدولوبلاستوما)، اغلب بیماری‌های نئوپلاستیک بزرگسالان و افراد مسن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند (با اوج آن بین 60 تا 80 سال).
قرارگرفتن در معرض مواد سرطان‌زا مانند برخی از کودها و آفت‌کش‌ها و همچنین وینیل کلرید
قرارگرفتن در معرض پرتوهای یونیزان با دوز بالا:
به‌عنوان‌مثال تابش اشعه ایکس یکی از عوامل خطر اصلی تومور مغزی نوع گلیال است. نشان‌داده‌شده است که این بیماری می‌تواند سال‌ها پس از مواجهه نیز رخ دهد.
استعداد ژنتیکی:
تومورهای مغزی به‌خودی‌خود ارثی نیستند، اما در برخی موارد ممکن است یک بیماری ارثی مرتبط با تشکیل تومورهای داخل جمجمه‌ای وجود داشته باشد که به‌صورت ژنتیکی در یک خانواده منتقل می‌شود. به همین دلیل، در معنای وسیع، تومور مغزی که در نوروفیبروماتوز نوع 1 و 2 رخ می‌دهد. سندرم تورکو؛ سندرم لی فراومنی؛ سندرم کاودن و سندرم فون هیپل لیندو را می‌توان ارثی در نظر گرفت.
استفاده از تلفن همراه:
هیچ قطعیتی در مورد آن وجود ندارد، با این حال توصیه می‌شود استفاده از این دستگاه‌ها به‌ویژه در کودکان و نوجوانان به حداقل برسد.
تضعیف دفاع ایمنی:
مورد معمول بیماران مبتلا به ایدز است. کاهش دفاع ایمنی یکی از جدی‌ترین عوامل خطر برای تومور اولیه مغز، به‌ویژه لنفوم است.
تا به امروز، اثبات علمی سودمندی برای هر استراتژی پیشگیرانه امکان‌پذیر نیست.
آیا می‌توان رشد تومورهای بدخیم مغزی را متوقف کرد؟
از طریق درمان‌هایی که شامل جراحی و متعاقباً شیمی‌درمانی و رادیوتراپی موضعی می‌شود، می‌توان زمان را برای برخی از بیماران تا سه سال افزایش داد. اما باکیفیت پایین زندگی به دلیل آسیب تومور و خود درمان‌ها.
بررسی تعداد گلیوماهای بسیار بدخیم معمولاً تصویری تاریک از میزان بقا را به شما می‌دهد. بقای پنج‌ساله برای 60 درصد الیگودندریوم های آناپلاستیک و 10 درصد از گلیوبلاستوم های کودکان و بزرگسالان. در حال حاضر این تومورها زنده نمی‌مانند. برای این روش‌های جدید به‌فوریت موردنیاز است.
میزان بقا متفاوت است.
انواع مختلفی از سرطان اولیه مغز وجود دارد و میزان بقا بسته به نوع سرطان به طور قابل‌توجهی متفاوت است. به طور کلی طول عمر بیماران تومور مغزی متفاوت است. برخی از انواع سرطان مغز، مانند مننژیوم، اپاندیموم آناپلاستیک و الیگودندروگلیوما، بسیار قابل‌درمان هستند، درحالی‌که برخی دیگر کمتر به درمان پاسخ می‌دهند. نمیتوان به طور قطع گفت که شانس یک بیمار در زنده ماندن چقدر است اما مواردی مشاهده است. پس از 5 سال، به طور متوسط از هر 100 نفر 25 نفر هنوز زنده هستند و امیدواریم این آمار رو به افزایش برود.
اگر به‌سرعت تشخیص داده نشود، آیا نئوپلاسم‌های خوش‌خیم می‌توانند بدخیم شوند؟
تومورهای خوش‌خیم آن‌قدر رشد می‌کنند که دیواره‌های مغز را فشرده می‌کنند، اما هرگز بدخیم نمی‌شوند و معمولاً می‌توان آنها را با جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی درمان کرد. بدخیم‌ها به‌محض وجود، به ناحیه اطراف مغز نفوذ می‌کنند که در آن یافت می‌شوند و حتی در صورت عمل و درمان دوباره ظاهر می‌شوند.
امید به زندگی چقدر است؟
اگر تومور خوش‌خیم باشد، جراحی پیشرفت‌های بزرگی داشته است و می‌تواند نتایج خارق‌العاده‌ای داشته باشد. حتی اگر همیشه به موقعیت بیماری در مغز بستگی داشته باشد. اگر تومور بدخیم است، بهتر است به گلیوما مراجعه کنید، امروز هیچ درمان قطعی وجود ندارد.
تومور خوش‌خیم یا بدخیم کشنده هستند؟
تومور می‌تواند خوش‌خیم یا بدخیم باشد. تومور خوش‌خیم مغز دارای یک پوسته که سلول‌های احاطه کرده است. سلول‌ها تقسیم می‌شوند، اما در داخل پوسته باقی می‌مانند. تومور می‌تواند رشد کند، اما سلول‌ها به سایر قسمت‌های بدن گسترش نمی‌یابند. خوش‌خیم به این معنا نیست که تومور خطرناک نیست. همان‌طور که تومور مغزی رشد می‌کند، می‌تواند قسمت‌های مهمی از مغز را تحت‌فشار قرار دهد. شما می‌توانید شکایات جدی دریافت کنید و حتی بمیرید. در یک تومور بدخیم پوسته‌ای برای نگه‌داشتن سلول‌ها وجود ندارد. سلول‌ها باعث آسیب به بافت اطراف تومور می‌شوند. سلول‌ها نیز در سراسر بدن پخش می‌شوند. در نتیجه، تومورهای بیشتری می‌توانند ایجاد شوند.
نظرات کاربران